Het stille pad door de dalen
is een weg vol warmte en vol kou.
in gedachte loop ik wat te dwalen
want ik weet het is de weg naar jou.
De bergen vol woeste toppen
zo kleurrijk maar soms grauw.
Ook zij kunnen mij niet stoppen.
Ik loop immers op de weg naar jou.
Over paden door de wouden
zo fris groen en vol sfeer.
Ben ik niet meer te houden.
De weg naar jou, opzoek naar eer.
De zanderige wegen langs de velden
met hun spelerige vrolijkheid.
Zoiets zag ik zeker zelden
zoals de weg naar jou zich voor me spreidt.
Het droge zand van de woestijnen
overdag zo warm maar s'nachts vol kou.
dan komen weer die erge pijnen
lopend over de lange weg naar jou.
Zelfs trotseer ik het water van de zee
zo mooi krachtig en zo vredig stil
Haar deining neemt me met haar mee
de weg naar jou is wat ik trotseren wil.